Chand Chhupa Badal Mein

 

Chand chhupa badal mein
Sharmake meri jaa
Aaja re aaja re
Aaja re aaja re

Chand chhupa badal mein
Sharmake meri jaa
Aaja re aaja re
Aaja re aaja re

Yeh dil uda uda jaaye
Aaj kisi ke milne ko
Pyaar mein jhoomta jaye
Aaj kisi ke milne ko

Chand chhupa badal mein
Sharmake meri jaa
Aaja re aaja re

Main yeh sochu saanjh savere
Kaise maine bitaye re
Tere bin kaise din mere**
Kaise maine bitaye re**

Main toh tumse aankh mila ke
Sab kuch keh jaati re
Chand chhupa badal mein
Sharmake meri jaa
Aaja re aaja re

Yeh nasha kya keh raha hai
Dilruba tu samjha ja
Jo nasha yeh keh raha hai
Dilruba tu samjha ja

Kya bataaun haal dil ka
Tu toh mera humraaz hai
Chand chhupa badal mein
Sharmake meri jaa
Aaja re aaja re

Movie: Hum Dil De Chuke Sanam (1999)
Singers: Udit Narayan, Alka Yagnik
Music: Ismail Darbar
Lyrics: Mehboob

Friend

 

Through twists of time and changing days,
our hearts still find familiar ways.
No distance wide, no silence long,
can dim the bond that keeps us strong.

Pure and true, beyond all ties,
our friendship glows — it never dies.
Unspoken love, without demand,
no rule, no reason — just heart in hand.

We’ve fought, we’ve cried, we’ve walked apart,
yet you still live inside my heart.
And when I see you, all fades away —
a smile breaks free, as bright as day.

No matter the past, no matter the pain,
one glance, and it’s whole again.
For friendship — that gentle, endless art —
is the truest feeling of every heart.

Forever friend - ನಿತ್ಯ ಸ್ನೇಹ

 

Through time and change, we always find a way,
our bond stays pure, come night or day.
Unspoken love, no rule, no end,
the truest gift — a lifelong friend.
No fight, no pain can tear apart,
the smile they bring heals every heart.
When eyes meet, all worries bend,
for nothing’s realer than a friend.

ಕಾಲ ಬದಲಾಗಿದರೂ ದಾರಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ,
ಸ್ನೇಹದ ಬಾಂಧವ್ಯ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ.
ನಿಯಮವಿಲ್ಲದ, ನಿಸ್ವಾರ್ಥ ಪ್ರೀತಿ,
ಸ್ನೇಹವೇ ಜೀವನದ ನಿಜವಾದ ಗೀತೆ.
ಜಗಳವೂ ಬಂದು ಹಾದುಹೋಗುತ್ತದೆ,
ನಗು ಮುಖದಲ್ಲಿ ಪುನಃ ಅರಳುತ್ತದೆ.
ಕಣ್ಣುಗಳು ಭೇಟಿಯಾದ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ,
ಹೃದಯ ಹೇಳುತ್ತದೆ — “ನೀನೇ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹ!”

Only Once we love - ಒಮ್ಮೆ ಮಾತ್ರ ಪ್ರೀತಿ

It happens once… just once in a soul’s time,
when the heart forgets reason, rhythm, and rhyme.
A glance, a smile — and the world stands still,
the sky learns silence, the winds lose will.

You may meet a thousand faces again,
but never that one heartbeat the same.
For love — true love — doesn’t come twice,
it carves its name once, and stays for life.

Maybe they felt it, maybe they lied,
maybe they stayed, or maybe they died.
But that first fire, that sacred ache —
no truth, no fake, can ever break.

Years may pass, the seasons spin,
yet the echo of that love still lives within.
You fall just once — and though hearts may roam,
that one forever becomes your home.

ಒಮ್ಮೆ ಮಾತ್ರ… ಆತ್ಮ ಸ್ಪರ್ಶಿಸುವ ಕ್ಷಣ,
ಹೃದಯ ಮರೆತುಹೋಗುತ್ತದೆ ಲಯ, ತಾಳ, ಧ್ವನಿಯನ್ನ.
ಒಂದು ನೋಟ, ಒಂದು ನಗು — ಲೋಕ ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ,
ಆಕಾಶವೂ ಮೌನ, ಗಾಳಿ ನಿಂತು ನೋಡುವುದು.

ಸಾವಿರ ಮುಖಗಳು ಮತ್ತೆ ಎದುರಾದರೂ,
ಆ ಸ್ಪಂದನೆ, ಆ ತಡಿತ — ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ.
ಪ್ರೀತಿ ನಿಜವಾದುದು — ಎರಡು ಬಾರಿ ಬರುವುದಿಲ್ಲ,
ಒಮ್ಮೆ ಬಂದು ಹೃದಯದ ಗೋಡೆಗೆ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಅಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ.

ಅವರು ಅನುಭವಿಸಿದ್ದಾರೋ, ಮೋಸಮಾಡಿದ್ದಾರೋ,
ಹಿಂದಿರುಗಿದ್ದಾರೋ, ಅಥವಾ ದೂರವಾಗಿದ್ದಾರೋ —
ಆ ಮೊದಲ ಬೆಂಕಿ, ಆ ನಿಶ್ಶಬ್ದ ನೋವು,
ಸತ್ಯವಾಗಲಿ, ಸುಳ್ಳಾಗಲಿ — ಎಂದಿಗೂ ಮಾಯವಾಗದು.

ವರ್ಷಗಳು ಹಾದರೂ, ಋತುಗಳು ಬದಲಾದರೂ,
ಆ ಪ್ರೀತಿಯ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿ ಒಳಗೇ ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ.
ಒಮ್ಮೆ ಮಾತ್ರ ಬಿದ್ದರೂ, ಪ್ರೀತಿಯ ಆ ತಾಣ —
ಜೀವನದ ಅಂತ್ಯವರೆಗೂ ಆಗುತ್ತದೆ ನಿನ್ನ ಮನೆ.

ಐ ಗಿರಿ ನಂದಿನಿ ನಂದಿತಮೇದಿನಿ

 

ಐ ಗಿರಿ ನಂದಿನಿ ನಂದಿತಮೇದಿನಿ ವಿಶ್ವ ವಿನೋದಿನಿ ನಂದನೂತೇ,
ಗಿರಿವರವಿಂಧ್ಯ ಶಿರೋಽಧಿನಿವಾಸಿನಿ ವಿಶ್ಣುವಿಲಾಸಿನಿ ಜೀಷ್ಣುನೂತೇ।
ಭಗವತಿ ಹೇ ಶಿತಿಕಂಠಕುಟುಂಬಿನಿ ಭೂರಿಕೃತೇ ನಮೋ ನಮಃ॥

ಜಯ ಜಯ ಹೇ ಮಹಿಷಾಸುರಮರ್ಧಿನಿ ರಾಮ್ಯಕಪಾರಿಣಿ ಶುಂಭನಿಶುಂಬಹನಿನಿ
ಜಯ ಜಯ ಹೇ ಮಹಿಷಾಸುರಮರ್ಧಿನಿ ರಾಮ್ಯಕಪಾರಿಣಿ ಶುಂಭನಿಶುಂಬಹನಿನಿ॥

ಧೂಮ್ರವಿಲೋಚನ ಧೂಮ್ರಶಿರೋಽಧಿನಿ, ನಿಶ್ಶಿತಧೀನ ವಿಲಾಸಿನಿ,
ಶಂಕರದೂತಕರಾಯಿತ ದೇವಿ, ನಂದಿಸುತಪ್ರಮಥಾಧಿಪಶ್ರೀ।

ಐ ಗಿರಿ ನಂದಿನಿ ನಂದಿತಮೇದಿನಿ ವಿಶ್ವ ವಿನೋದಿನಿ ನಂದನೂತೇ,
ಗಿರಿವರವಿಂಧ್ಯ ಶಿರೋಽಧಿನಿವಾಸಿನಿ ವಿಶ್ಣುವಿಲಾಸಿನಿ ಜೀಷ್ಣುನೂತೇ।
ಭಗವತಿ ಹೇ ಶಿತಿಕಂಠಕುಟುಂಬಿನಿ ಭೂರಿಕೃತೇ ನಮೋ ನಮಃ॥

ಅಮ್ಮಾ... ನನ್ನ ಪ್ರಾಣದ ಬೆಳಕು

ಅಮ್ಮಾ ಇಲ್ಲದ ಜೀವನವೆಂದರೆ,
ಕನಸಿಲ್ಲದ ನಿದ್ರೆ, ದಾರಿಯಿಲ್ಲದ ಪಯಣ.
ಅವಳ ನಗು ನನ್ನ ಬೆಳಕು,
ಅವಳ ಮಾತು ನನ್ನ ನಡಿಗೆಗೆ ದಿಕ್ಕು.

ಅವಳು ನನ್ನ ಕಣ್ಣೀರನ್ನು ತೊಳೆದು,
ಮಳೆಬಿರುಗಾಳಿಯಲಿ ಛತ್ರಿಯಂತೆ ನಿಂತಳು.
ದಾರಿ ತಪ್ಪಿದಾಗ ಹಿಡಿದಳು ಕೈ,
ಬಿದ್ದು ಹೋದಾಗ ಎಬ್ಬಿಸಿದಳು ಪ್ರೀತಿ.

ಅವಳಿಲ್ಲದೆ ಈ ಜಗವೇ ಖಾಲಿ,
ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವೂ ಕತ್ತಲೆಯ ವಾಸಿ.
ಅಮ್ಮಾ — ನೀನೆ ನನ್ನ ದೇವತೆ,
ನಿನ್ನಿಲ್ಲದ ಜೀವವು ನಿಶ್ಶಬ್ದವೇ.

ನೀ ತೋರಿಸಿದ ದಾರಿ ನನ್ನ ಬೆಳಕು,
ನೀ ನೀಡಿದ ಪ್ರೀತಿ ನನ್ನ ಶಕ್ತಿ.
ನಿನ್ನ ಸ್ಮರಣೆ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ —
ಯಾಕೆಂದರೆ, ನಿನ್ನಿಲ್ಲದ ಜೀವನ,
ಕಲ್ಪನೆಗೂ ಅಸಾಧ್ಯ.

Circle of Existence

 Is death the end, or the birth of a new?
The final breath, or the first of truth?
It seems so easy, this slipping away
yet what lies beyond, none can say.

Is life a circle, or a single line?
Do we fade, or simply realign?
The stars, the seas, the breath, the flame
all whisper softly the same refrain:

Nothing truly ends, nor stays apart,
the universe loops within the heart.
It starts, it ends, it starts again
a circle, unbroken, without pain.